Ovih se dana napunilo tri godine kako u Parlamentu Federacije BiH nisu razmatrani revizorski izvještaji.
Posljednji put Predstavnički dom Federalnog parlamenta revizorske izvještaje, odnosno Izvještaj Parlamentarne komisije odgovorne za reviziju o revizorskim izvještajima revidiranih subjekata i korisnika Budžeta FBiH za 2020. godinu, razmatrao je na 30. redovnoj sjednici prethodnog saziva Parlamenta, 09.03.2022.
U međuvremenu, Ured za reviziju institucija u FBiH proveo je finansijsku reviziju za 2021., 2022. i 2023. godinu i realizovao, ukupno, preko 300 finansijskih revizija, uz 10-ak revizija učinka, te 36 praćenja realizacije preporuka iz finansijskih revizija provedenih ranijih godina i 10-ak naknadnih pregleda realizacije preporuka iz ranijih godina provedenih revizija učinka.
Ova neusklađenost u radu, rezultat je kombinacije nekoliko loših stvari, čiji je zajednički imenilac: neodgovornost zakonodavne vlasti prema svojim Ustavnim i zakonskim obavezama.
Prvo, iako oduvijek postoji problem vakuuma u radu institucija i njihovih radnih tijela na prelazu iz jednog mandata u drugi (koji u svakom novom izbornom ciklusu odnosi mjesece i godine radnih sati i budžetskog novca kojim se plaća nerad, opstrukcije, blokade,…), Parlament nikad nije proveo ni internu niti javnu raspravu o mogućim modalitetima rješavanja ovog problema. Pa se, uvijek iznova, dešava da se parlamentarna rasprava o revizorskim izvještajima iz izborne godine ostavlja za novi saziv, iako su svi svjesni da to, zbog redovnih problema u konstituisanju vlasti, znači njeno višegodišnje odlaganje i, u konačnici, obesmišljavanje tih izvještaja.
Drugo, i kad se Parlament konstituiše, formiranje nekih radnih tijela, a izgleda posebno Komisije odgovorne za reviziju, se odlaže “u beskonačnost”, bilo kao nus produkt blokada u radu parlamenta, bilo kao izraz najprizemnije neodgovornosti.
I konačno, kad se Komisija, nakon višemjesečne ili višegodišnje pauze i formira, umjesto ozbiljnog, posvećenog, napornog rada, u cilju bar djelimičnog amortiziranja posljedica višegodišnjeg kašnjenja, redovno svjedočimo neodgovornom, konformističkom odnosu njenih članova.
U aktuelnom sazivu Parlamenta to je izgledalo ovako: Komisija se konstituisala i prvu sjednicu održala tek 25.06.2024., 20 mjeseci nakon opštih izbora. Umjesto odmah, sa radom, odnosno saslušanjima revidiranih subjekata koji u finansijskim revizijama za 2021., 2022. i 2023. godinu nisu dobili pozitivna mišljenja za obje komponente finansijske revizije, saslušanja su počela tek nakon godišnjeg odmora, tj. tri mjeseca kasnije – 23.09.2024. A onda je 9 dana saslušanja razvučeno na skoro puna 3 mjeseca – do 16.12.2024. Pri čemu rukovodstvo i članovi Komisije, nijednom od tih saslušanja nisu prisustvovali u punom četrnaestočlanom sastavu, nego su, da bi smanjili svoje individualne obaveze, podijelili posao tako da je za svaki dan saslušanja zaduženo samo troje članova komisije (formirajući, praktično, endemske i zakonu nepoznate, komisijine komisije). Ignorišući pritom upozorenja o neprihvatljivosti takvog ponašanja i medija i nevladinih organizacija i Ureda za reviziju. I, konačno, iako su sa saslušanjima (među kojima je bilo i vrlo pristojnih ali i katastrofalnih i sramotnih pokazatelja neznanja, nesposobnosti i neodgovornosti parlamentaraca) završili 16.12.2024. još uvijek (a ovaj tekst se piše 10. marta 2025.) nisu izvršili analizu tih saslušanja, kreirali zaključke i izvještaj za Parlament. Da bi on, u četvrtoj godini od svog posljednjeg bavljenja ovom temom, konačno, ponovo na dnevnom redu imao revizorske izvještaje, razmotrio dostavljenu mu informaciju Komisije i zauzeo stav.
Pritom, kao što smo već ranije naglasili – ne zna se ko je neodgovorniji, političari ili aparat koji ih opslužuje. Pa iako su saslušanja davno završena, još uvijek na zvaničnoj web stranici Komisije nema izvještaja/zapisnika sa više od polovine njih, a neki objavljeni sadrže i netačne, izmišljene podatke. I – iako su na to upozoreni – niko ne reaguje.
(N.N., Revizije info)
