Dva su mjeseca prošla od kako je Parlamentarna komisija odgovorna za reviziju, po riječima Damira Džebe, predsjednika ove komisije, završila sa saslušanjima revidiranih subjekata koji u finansijskim revizijama za 2021., 2022. i 2023. nisu dobili pozitivna mišljenja za obje komponente finansijske revizije – i za finansijske izvještaje i za usklađenost poslovanja sa zakonima i drugim propisima. A još uvijek nisu suminirani rezultati provedenih saslušanja, usvojeni zaključci i proslijeđeni Parlamentu na odlučivanje.
No ni Parlamentu, ni Komisiji se, očigledno „nigdje ne žuri“.
Uostalom, kad u političkim blokadama i obračunima gubimo godine, kakve veze ima što u neradu i nezainteresovanosti za svoj posao i interese građana gubimo i koji mjesec dodatno.
Podsjećamo, radi se o komisiji konstituisanoj sa 20-omjesečnim kašnjenjem, koja je svoju prvu sjednicu u aktuelnom sazivu, nakon opštih izbora u oktobru 2022., održala 25.06.2024. I koja je, umjesto ubrzanog rada na preko 3 stotine izvještaja Ureda za reviziju, koje je on, u međuvremenu, nagomilao pred njenim zatvorenim vratima, rad na tim izvještajima, odnosno saslušanja započela tek tri mjeseca kasnije – 23.09.2024.
A onda je 9 dana saslušanja razvučeno na skoro puna 3 mjeseca – do 16.12.2024. Pri čemu rukovodstvo i članovi Komisije, nijednom od tih saslušanja nisu prisustvovalo u punom četrnaestočlanom sastavu, nego su, da bi smanjili svoje individualne obaveze, podijelili posao tako da je za svaki dan saslušanja zaduženo samo troje članova komisije. Ignorišući pritom upozorenja o neprihvatljivosti takvog ponašanja i medija i nevladinih organizacija i Ureda za reviziju.
Generalno, saslušanja su obavljena loše (mada je raspon kvaliteta između pojedinih bio ogroman – od sramotnog do pristojnog). Članovi Komisije pokazali su i neznanje i nezainteresovanost i formalistički pristup svojim obavezama i apsurdnu snishodljivost prema revidiranim subjektima. A dio saslušanja je, startno, bio potpuno besmislen. (Da li zbog neznanja parlamentaraca i njihovog neshvatanja smisla saslušanja ili zbog formalnog otaljavanja obaveza koje, zbog nepostojanja i nerada Komisije, nisu izvršene kad su trebale(?), saslušavane su, posebno, i za stanje u 2021. i 2022. institucije za koje su postojali i “friški” revizorski izvještaji za 2023., pa čak i one koje su u zadnjem izvještaju dobile pozitivne ocjene, što znači da su otklonile nedostatke iz prošlosti zbog kojih su saslušavani).
Uglavnom, ovakav nehatan odnos Parlamenta i Komisije doveo je do toga da se o reviziji posljednji put na Federalnom parlamentu (tj. u njegovom Predstavničkom domu) raspravljalo još 9.3.2022. Dakle – prije skoro pune tri godine. I to o izvještajima iz finansijske revizije za 2020.
Radi se o ozbiljnom problemu, svjesnom ili nesvjesnom obesmišljavanju revizije i opstruiranju njene projektovane, pozitivne, uloge u društvu.
Ali u zemlji u kojoj se ozbiljni skandali proizvode na industrijskoj traci, ovaj (i ovakvi) prolaze nezapaženo. Nažalost, jer se ne radi samo o srozavanju ugleda Ureda za reviziju, nego o razgradnji sistema. I to od onih koji bi trebali da rade na njegovoj izgradnji i usavršavanju.
(N.N., Revizije info)
