Narodna skupština Republike Srpske usvojila je godišnji izvještaj Glavne službe za reviziju javnog sektora za 2020. godinu, a poslanička rasprava otvorila je ponovo pitanje o tome da li su revizori uopšte potrebni u državi u kojoj se negativni izvještaji pojavljuju svakog 29. februara i to pod uslovom da 29. februar padne u četvrtak. Entitetski i državni revizori odavno nisu kontrolori vlasti, nego njihovi saradnici i jataci.
Blagoslov MMF-a
Glavna služba za reviziju javnog sektora RS-a pala je nakon što je sa njenog čela otjeran Boško Čeko, tadašnji glavni revizor čije su konferencije za novinare često trajale satima i bile su posjećenije nego sjednice Narodne skupštine ili Vlade RS-a. Čeko je kritikovao vlast, potpisivao je negativne revizorske izvještaje, ukazivao na suludo trošenje javnog novca i nakon višemjesečne borbe sa Miloradom Dodikom morao je da okači revizorske rukavice o klin.
Glavni revizor Duško Šnjegota i njegov zamjenik Darko Pejić podnijeli su u avgustu 2017. godine ostavke nakon Dodikovih prijetnji da će biti smijenjeni ako se sami ne povuku. Šnjegota je pao u nemilost nakon što je objavio konsolidovani finansijski izvještaj za 2016, u kojem je navedeno da je nepokriveni deficit budžeta RS-a iznosio najmanje 175,6 miliona KM i da su budžetski korisnici stvorili najmanje 118 miliona KM većih obaveza u odnosu na raspoloživa sredstva.
Ekonomista Zoran Pavlović podsjeća da nijedan negativan izvještaj nije dobio epilog na sudu. U normalnom svijetu, kaže Pavlović, revizorski izvještaj je nezavisni dokument koji predstavlja obavezu realizacije.
Bezlična institucija
“A, ako nisu ispoštovane preporuke, onda je to lična odgovornost svih na koje se izvještaj odnosi. Počev od ministra, pa do nižih službenika. Opozicija upravo to nije prepoznala kao element na kojem treba da ispravi rad Vlade. Sada smo došli u situaciju da niko više ne odgovara ni za šta, a istražni organi ne postavljaju pitanje ko je kriv za propuste”, naglašava Pavlović.
Predsjednik PDP-a Branislav Borenović godinama ukazuje na probleme u radu Glavne službe za reviziju javnog sektora. Borenović za Oslobođenje kaže da je sasvim umjesno postaviti pitanje da li revizija uopšte više i postoji u BiH.
“Glavna služba za reviziju se pretvorila u bezličnu i bezbojnu instituciju. Građani od revizora imaju velika očekivanja, ali je to sada poništeno. Nakon Čekinog odlaska i sramne Šnjegotine smjene na čelo Glavne službe za reviziju su postavljeni ljudi u koje vlast ima povjerenje i koji će i dalje frizirati svaki dokument koji se nađe pred njima”, govori Borenović.
