Za danas i sutra (07. i 08.10.2024.) zakazana saslušanja pred Parlamentarnom komisijom odgovornom za reviziju su otkazana, “do daljnjeg, zbog elementarnih nepogoda koja su zadesila Federaciju BiH”.
Iz komisije su o ovome u petak u popodnevnim satima, e-mailom, obavijestitili sve članove Komisije i subjekte revizije koji su trebali doći na saslušanja.
Napravili su samo “mali previd” – o otkazivanju JAVNIH saslusanja, nisu obavijestili javnost.
Nisu poslali obavještenje medijima i nevladinim organizacijama, niti su obavještenje o otkazivanju (da ponovimo – JAVNIH) saslušanja postavili na web stranicu Komisije i Parlamenta.
Pa je nakon što je imala problema sa ulaskom na (javna!) saslušanja prvi dan njihovog održavanja (23.09.) novinarka portal Revizije info jutros o otkazivanju saslušanja saznala kad je došla u Parlament da im prisustvuje i učestvuje u njima (pod pretpostavkom da joj to bude dozvoljeno).
Ne želeći da stvari svodimo na lični nivo (jer se radi o odnosu prema javnosti a ne prema jednom mediju, na čiji kritički odnos prema njihovom radu imaju primjedbe i parlamentarci i aparat koji ih opslužuje), konstatujmo da se radi samo o nastavku lošeg odnosa prema svojim obavezama.
Podsjetimo, radi se o komisiji koja je (u prethodnom mandatu) zabranila prisustvo predstavnicima civilnog društva na svojim sjednicama, kao da na njima raspravlja o državnim tajnama. Komisiji koja i u ovom mandatu kao i u prethodnom ima skoro dvogodišnji vacuum u radu, usljed političkih opstrukcija i blokada. Komisiji koja po konačnom konstituisanju, nakon 20 mjeseci nerada, ne pozove na uobičajeni radni sastanak i konsultacije Ured za reviziju, koji im je, radeći dok oni nisu, “pred vratima” nagomilao preko 300 izvještaja finansijske i revizije učinka i koji predstavlja tijelo s kojim je saradnja komisije za reviziju(!) ne samo logična, nego i neophodna. Komisiji koja je u ciklus JAVNIH saslušanja institucija koje od revizora nisu dobile pozitivne ocjene za obje komponente finansijske revizije, ušla bez najavne press konferencije i poziva medijima i nevladinim organizacijama, odnosno javnosti, da ih prate i učestvuju u njima, nego ih je organizovala kao da se trudi da ona ostanu što nevidljivija, kao i rad Komisije inače. Komisiji koja je, da bi njeni članovi radili što manje, smislila “rad u grupama”, pa saslušanjima ne prisustvuje svih njenih 14 članova, nego “grupe” od 3 člana određena za taj dan (i ne obaziru se uopšte na primjedbe iz civilnog društva, medija, pa i Ureda, koji svi redom to smatraju potpuno neprihvatljivom praksom). I konačno radi se o Komisiji koja je, u dosadašnjem toku saslušanja, demonstrirala i nevjerovatno neznanje i nezainteresovanost za svoj posao, i bahatost i bezobrazluk u odnosu prema drugima i sklonost konfliktu, te je banalni problem, koji se mogao završiti priznanjem omaške i upućivanjem poziva na saslušanja Uredu, pretvorila u skandal idući dotle da Glavnog revizora (zbog nepojavljivanja predstavnika Ureda na saslušanju, uzrokovanog, kako su oni to javno(!) objasnili zbunjujućim im izostankom svake komunikacije, pa na kraju i neupućivanjem im poziva na saslušanje) optužuju da im je kidnapovao revizore (da sad o apsurdnim uvredama o padu kvaliteta rada institucije koja je za 5 godina udvostručila svoju produktivnost i postala nepotkupljivi zastupnik javnih interesa, ne ustručavajući se ni sukoba sa Vladom, ne govorimo).
A izostanak komunikacije sa Uredom i znanja i volje parlamentaraca da se bave suštinom a ne tek formom, rezultirao je ne samo niskim nivoom dosadašnjih saslušanja, nego i besmislenošću samog načina na koja se ona provode.
(N.N., Revizije info)
